Update

Zo, de 4-daagse Europa week zit er ook weer op, het was een gezellige week! Ook een vermoeiende, niet zozeer door het schema, maar door mijn verkoudheid. Ik kon wel klaren, maar helemaal 100% voelde ik me niet. Nu gaat het gelukkig alweer wat beter.

Afgelopen vrijdag ben ik met m'n moeder naar een Lord Of The Rings concert geweest. Een orkest speelde een heleboel nummers van de filmmuziek, we vonden het allebei erg mooi!

M'n Kindle bevalt nog steeds uitstekend, ik kan het echt iedereen aanraden die veel leest!

De verhuizing komt steeds dichterbij, na m'n vlucht naar Osaka willen we echt over gaan. Steeds meer spullen staan al in ons nieuwe huis, de eerste meubels staan er nu ook al :-) Het kan zijn dat ik door de verhuizing even wat minder vaak updates plaats hier, als het achter de rug is, zal ik weer meer updaten!

LA

Met de 747-combi naar LA, dat was alweer even geleden voor mij. We zouden vol zitten, maar door de mist haalden maar liefst ruim 60 passagiers onze vlucht niet, en hadden we ineens heel veel open plaatsen. Dat werd een relaxte heenvlucht :-)

Ik had nog geen concrete plannen van tevoren, behalve dat ik voor een Kindle e-reader wilde gaan kijken. Nadat ik in Osaka voor de zoveelste keer zonder leesvoer zat omdat ik te weinig boeken mee had genomen (lees: mee wilde zeulen), was ik het zat.

Op naar de Target, waar ze Kindles verkopen. En ik had geluk: het model wat ik wilde, was al uit. Voor 99 dollar was ik eigenaar van deze mooie gadget! Missie geslaagd!

De volgende dag ging ik samen met nog 3 collega's actief doen: fietsen naar Venice Beach. Dat was best een eind! Ik was al eerder in Venice Beach geweest, maar alweer vergeten dat het een heel on-Amerikaanse buurt is, de wietlucht kwam je tegemoet, niet normaal! Ook heel veel vage types en zwerfers, waterpijpen en peacevlaggen. Okee, hier hoef ik de volgende keer niet meer heen...

Het dakterras van de Ierse pub op Manhattan Beach daarentegen was wel zeer geslaagd.

De terugvlucht was vol, en nu kwam wel iedereen opdagen ;-) Voor een nachtvlucht was het behoorlijk druk, veel belletjes en verzoekjes. Of we op tijd zouden gaan landen werd nog even spannend door de enorme mist overal, maar uiteindelijk viel dat reuze mee. Het zicht was echt minimaal, je zag echt pas een paar meter boven de grond dat we er waren!

Zoals je op de foto ziet, heb ik inmiddels een paar boeken op de Kindle gezet, het is echt een handig ding, boeken erop zetten gaat ook heel makkelijk. I'm happy!

3-jaarlijkse en (ver)huizen

Zo, nu heb ik toch echt alle mogelijke soorten recurrents en trainingen achter de rug. Ook de 2e keer was de 3-jaarlijkse recurrent interessant, inhoudelijk kan ik er hier helaas niet verder op ingaan.

Een huis waar we een openingsbod op hadden gedaan, gaat het helaas niet worden. De verkoper vond ons bod zo laag, dat hij niet eens een tegenbod wilde doen :-O En dat terwijl het een goed onderbouwd openingsbod was... zeg dan op z'n minst wat je er dan voor wil hebben, hier kan je helemaal niks mee... zelfs de verkopende makelaar liet doorschemeren dat hij dit ook geen handige actie van de verkoper vond. De huizenjacht gaat weer verder!

Daarnaast hebben we de sleutel gekregen van ons tijdelijke huis, dus wanneer we tijd hebben rijden we met de aanhanger heen en weer. Man man man wat verzamel je een hoop zooi in de loop der tijd! En dan hebben we de zolder al een keer uitgemest en een hoop weggedaan...

Morgen naar LA, 20 graden, heb er zin in!

Filmpje vrije training 3 oktober

Tussen de vliegverhalen even een vandaag in elkaar geknutseld filmpje, nog van de vrije training op Assen op 3 oktober :-) Veel kijkplezier! Klik op het plaatje om het filmpje te zien!

Edit: heb het linkje iets duidelijker in beeld gebracht, ik denk dat het oorspronkelijke bericht amper opviel, zo klein was het...

Osaka - Dag 3

Weer slecht geslapen. Weer naar Kyoto. Ik had nog niet alles van mijn `lijstje` gezien, dus ik ging nog een keer terug, nu in m`n eentje. De reis ging voorspoedig.

Ik ben ben begonnen in een grote winkelstraat, daar zou een grote boekwinkel zijn en nog een andere winkel die me was aangeraden door Maya. Ik heb een boek gekocht waarin een meisje gevolgd wordt vanaf het moment dat ze besluit geisha te willen worden, en het moment dat ze het ook daadwerkelijk wordt, en daarna. Met veel foto's, erg mooi! Hebbedingetje ;-)

Toen ben ik door het straatje Pontocho gelopen, ook een geisha buurt. Hier heb ik de eerste geisha/maiko gespot, met haardracht, zonder make-up. Dus denk dat het een maiko was, zal daar zo nog wat over uitleggen.

Daarna ben ik kriskras door Gion gelopen, de bekendste en door toeristen drukst bezochte geishawijk. Hier geen spottingen helaas... wel veel authentieke straatjes gezien.

Next stop: Kinkakuji Temple, oftewel the Golden Pavilion. Mooi gouden gebouw in een mooie omgeving met de blaadjes die al aan het verkleuren zijn. De busrit heen en terug duurde echter langer dan mijn hele bezoek :-S  Kyoto heeft een relatief makkelijk begrijpbaar bussysteem, zeker als je in bezit bent van de toeristenplattegrond met alle lijnen + de werkwijze erop :-)

Avondschemer, ik loop weer door Pontocho en Gion. In Gion is het ontzettend druk met toeristen die net als ik hopen een geisha te zien. Er lopen zelfs groepen met gids rond! Snel sla ik een zijstraatje in, tot mijn verbazing is het daar uitgestorven. Dan heb ik mazzel: er komt in het zijstraatje een geisha naar buiten, helemaal 'voor mij alleen' :-D  Prachtig om te zien!

Snel en doelgericht loopt ze verder, zonder oogcontact te maken. Dit laatste hoort zo.

Uiteindelijk kom ik weer uit op de hoofdstraat, waar ik weer het geluk heb dat er een maiko aan komt lopen. Alleen nu ben ik niet alleen. Nog erger: sommige toeristen belagen die maiko gewoon, echt onbeschoft! Als een paparazzi erachter aan rennen, en dan pal voor haar gaan staan en vol in haar gezicht met flits een foto maken zonder ook maar toestemming te vragen! M'n mond viel open van deze praktijken, geen wonder dat ze zo snel doorlopen. Ik schaamde me dood. Ik heb steeds op een afstandje toegekeken, ik had al gehoord dat foto's maken not done is, dus mijn fototoestel bleef in m'n tas...

Tot slot viel ik echt met m'n neus in de boter. Twee taxi's stopten voor een huis, en niet lang daarna kwamen er 6 geishas/maikos naar buiten! Wauw! Op Internet lees ik dat je je soms gelukkig mag prijzen als je er überhaupt één spot, zo weinig zijn er tegenwoordig nog maar. Lucky me!

Ik zal nog even uitleggen hoe je nou kan zien of je met een maiko of een geisha (in Kyoto heten ze geiko) te maken hebt:

De kimono en haarversieringen van een maiko zijn veel uitbundiger, die van een geisha wat rustiger en volwassener. Geisha dragen meestal pruiken, bij maiko wordt hun eigen haar gebruikt om die extravagante kapsels te maken. Als ze make-up op hebben, kun je het makkelijkste naar de lippen kijken: bij een  (jonge) maiko is alleen de onderlip rood gekleurd, de bovenlip is wit. Bij een geisha/geiko zijn beide lippen rood.

De mouwen van de kimono van een maiko zijn veel langer dan die van een geisha, en ook de obi aan de achterkant is lang i.t.t. de opgeknoopte variant bij de geisha. Bij een maiko is de onderkraag rood, bij een geisha wit. Duidelijk genoeg zo? Er zijn nog veel meer details waaraan je het kunt zien, maar dat wordt een te lang verhaal ;-)

Het lastigste is tegenwoordig meer om te zien of je met een echte maiko te maken hebt, of met een toerist verkleed als maiko. Er zijn heel veel make over studios voor toeristen waar je ze je omtoveren tot maiko of geiko, inclusief haar en make up. Na de fotoshoot mag je nog een paar uurtjes de straat op in je outfit. Ik heb met name veel Japanse toeristen gezien, verkleed in kimono. Als je eenmaal weet waar je op  moet letten, pik je ze er zo uit ;-)

Ik heb in ieder geval nog genoeg te zien hier, dus hopelijk kom ik hier ooit nog een keer met zo'n lange stop! Voorlopig even niet, te druk met de aankomende verhuizing ;-)

Osaka - Dag 1 en 2

Na de vlucht was het tijd om een paar uurtjes te slapen. Niet te lang, anders slaap je `s nachts weer niet. Het is 8 uur later in Osaka, toen

we aankwamen in het hotel was het tegen 3 uur `s nachts in Nederland, dus tegen 11 uur in Osaka.

Om 17:30 hadden we afgesproken met de bemanning om naar ´de bakplaat´ te gaan. Yep, zelfde idee als in Tokio, maar dan in Osaka ;-) De gyosa´s smaakten weer lekker! Overal gingen verse groenten en andere dingen in, voor je neus klaargemaakt, mmm... Nog even internetten, tijd rekken, en dan weer naar bed.

In slaap vallen ging wel, alleen werd ik om 03:45 lokale tijd al weer wakker (dus 19:45 NLse tijd, hoezo je ritme in de war...). Toen ben ik maar een boek gaan lezen, helaas ben ik niet meer in slaap gevallen, dus ik voelde me behoorlijk brak. Lag ik daar zielig en alleen, vond mezelf heel zielig, dus toen ben ik Brian maar gaan smssen ;-)

Eindelijk was het dan tijd om te ontbijten. Na het onbijt ging ik op pad met een collega (die net als ik de langere stop heeft, de rest van onze crew ging die ochtend weer naar huis) en zijn vriendin, die al in Osaka was. Beiden waren goed bekend in Kyoto en ik mocht met ze mee die kant op, fijn! Ik was er zelf ook wel gekomen, maar niet op zo´n handige manier als zij denk ik. Ze wisten een trein die midden in Gion uitkwam, handig!

We zijn met z´n 3-en begonnen bij de Kiyomizudera tempel. De blaadjes begonnen al een klein beetje te verkleuren. Opvallend vond ik de vele mogelijkheden die je had om een wens te doen, uiteraard tegen betaling van een klein bedrag voor een wensbordje of een stukje papier.

De priester kon dan op zo'n manier bidden, dat je wens de 1e zondag van de maand (ja echt, dat stond er) uit zou komen.

Na deze tempel zouden we eigenlijk opsplitsen, mijn collega en zijn vriendin hadden van tevoren kaartjes geboekt voor een geisha dansvoorstelling. Ik liep met ze mee om te kijken of ik nog kaarten kon regelen voor een andere dag. Bleken ze nog kaartjes te hebben voor diezelfde middag! Meteen gedaan natuurlijk...

Voorafgaand aan de voorstelling konden we naar een theeceremonie. Gezien de grote aantallen was het wel een beetje lopende band werk. Je nam plaats, kreeg een soort cake bolletje, daarna je thee, die dronk je op, daarna ging je weg om plek te maken voor de volgende.

Ik had mazzel en kreeg een plek op de allereerste rij, zat met m´n neus pal bovenop de maiko en de geisha die de thee bereidden! Helaas mocht ik geen foto´s maken :-(

Bij de voorstelling zelf zat ik op de allerlaatste rij, dus mijn foto´s zijn helaas niet denderend. Die van Maya (de vriendin van mijn collega) zat veel dichterbij en heeft dus veel betere foto´s :-)

Achteraf realiseerde ik me pas hoe bijzonder het was dat we dit hebben kunnen zien. Normale stervelingen zoals wij komen nooit in de theehuizen (je moet uitgenodigd worden), dus dit soort dansen zijn één van de weinige kansen om geisha's in actie te zien, en die vinden maar een paar keer per jaar een paar dagen plaats. Deze dans is bijvoorbeeld alleen van 1 tot 10 november.

Over de muziek en met name de zang was ik minder te spreken, die toonhoogtes zijn voor ons heel raar en (bijna) vals. Klik hier voor een kort filmpje! Gelukkig kregen we van tevoren een pamflet in het Engels met wat uitleg over de verschillende scenes, anders had ik er heel weinig van begrepen denk ik!

Daarna zijn we een paar uur opgesplitst, ik wilde graag naar de Fushimi Inari Shrine, ook uit de geisha film ;-) Mooi, maar ik had het me anders voorgesteld, een klein stukje kwam overeen maar de rest was anders opgebouwd. Zie ook dit filmpje.

Om 6 uur hadden we afgesproken bij de Kodaji tempel. Die hebben we bekeken, plus nog een andere tempel en een tuin. Het was erg druk overal, de hele dag al!

`s Avonds via Gion terug naar het metrostation, helaas geen geisha`s gespot... nog even geinternet, en toen ben ik gaan slapen. Ik was zo moe, deze keer sliep ik als een blok, tien uur aan een stuk!

De dag erop heb ik dan ook weinig gedaan, ik was best laat wakker. Beetje in de buurt van het hotel rondgehobbeld, had spierpijn in m'n kuiten van gisteren!

Osaka - de heenvlucht

M´n allereerste vlucht op de 777, een 6-daagse Osaka, bewust door mij aangevraagd. Ik wilde hier graag nog eens naartoe, en dan liefst met wat tijd in Osaka. Ook leek het me een goede vlucht om de 777 op te leren kennen. Japanners zijn in mijn ogen geweldige passagiers en de vlucht is lang genoeg om m´n familiarisatieformulier af te werken (dat is verplicht de allereerste keer op een nieuw toestel).

Ik had ook nog eens de mazzel dat we heel veel open stoelen hadden, dus het was ontzettend rustig de hele vlucht. Ik stond op de 777-300 in de achterste galley ingedeeld, een heerlijk plekje vond ik zelf. Het scheelt toch dat je qua service helemaal los bent, het enige nieuwe is waar alles ligt, maar dat had ik redelijk snel door.

Wat een heerlijk toestel! Overal is net even meer over nagedacht dan op de 11. Veel opbergruimte voor onze spullen, de afstandsbediening zit naast het schermpje in de hoofdleuning (en de callbutton dus ook, geniaal!), je kan passagiersbelletjes en de verlichting regelen (op meerdere manieren), vanalles. En de OCR (Overhead Crew Rest)... die is super! Een fatsoenlijk bed mét privacy, dat laatste heb je op de 747 niet echt.

Okee, nu is mijn beeld misschien wat vertekend. We hadden nu veel kleine Japanners aan boord, en zaten lang niet vol. Ik kan me best voorstellen dat op een lange, volle vlucht met meer lange Westerlingen het een heel andere vlucht wordt. Sao Paolo is zo´n drukke vlucht volgens collega´s...

Ben wel benieuwd naar de 777-200, die is een stuk kleiner dan de -300. Kom ´m vast nog wel tegen ;-)

Korte update

Voor ik morgen naar Osaka vertrek, even een korte update.

Het keuringsrapport hebben we inmiddels binnen, hier kwamen behoorlijk meer kosten uit dan wij voorzien hadden. Alleen maar fijn dat we er nu al achter komen natuurlijk. We hebben gister een (laag) openingsbod op het huis gedaan, deze kosten hierin meenemend. De makelaar liet al doorschemeren dat dit bod wel laag was, maar dat hij contact op ging nemen met de verkopende partij en kijken wat er mogelijk was. To be continued...

Ook hebben we een hypotheekgesprek gehad via Vereniging Eigen Huis. Een erg prettig en verhelderend gesprek, we hebben nu letterlijk alle cijfers op een rij gekregen (iets van 30 pagina's!). Door dit gesprek moesten we ons wel in de materie verdiepen en snappen we het nu iets beter, en hebben we een goed beeld wat er met ons budget kan.

De 777 cursus was interessant, het is allemaal net weer even anders dan de MD11. Morgen maar eens kijken hoe het toestel er in het echt uitziet!

Na de terugvlucht uit Nairobi heb ik thuis een paar uur geslapen (brak!), 's middags stond er een kartrace met diner met het team instructeurs van de Race Academy op het programma. Erg leuk om iedereen weer te zien, de opkomst was hoog!

We werden in drie groepen ingedeeld, in mijn groep ben ik 2x eerste geworden, toen werden we opnieuw ingedeeld voor de finale, ik mocht vanaf de 2e plek vertrekken en die plek heb ik behouden :-D Het was echt ontzettend leuk om met hun te karten, het was echt knokken af en toe! Hilarische taferelen ook vanaf de zijlijn om te zien.

Aangezien Osaka een nieuwe bestemming voor me is, wil ik wel wat ondernemen op deze lange stop (ja, één van die krenten waar ik het in de Glamour post over had). O.a. Kyoto staat op het programma, als fan van 'Memoirs of a Geisha' mag ik Gion natuurlijk niet overslaan ;-)